สภาพแวดล้อมการเจริญเติบโตของต้นไผ่

ภูมิอากาศ
ไผ่ส่วนใหญ่ชอบสภาพอากาศที่อบอุ่นและชื้น และมีมากในเขตร้อน กึ่งเขตร้อน และเขตอบอุ่น ไม้ไผ่ถือเป็นทรัพยากรป่าไม้อย่างหนึ่ง ในโลกนี้มีต้นไผ่มากกว่า 70 สกุลและมากกว่า 1,200 สายพันธุ์ โดยส่วนใหญ่กระจายอยู่ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน และมีไผ่เพียงไม่กี่ชนิดที่กระจายอยู่ในเขตอบอุ่นและเขตหนาว
ไม้ไผ่เป็นพืชที่เขียวชอุ่มตลอดปี (ไผ่บางชนิดผลัดใบในฤดูแล้ง) เป็นพืชที่มีรากตื้นซึ่งมีความต้องการน้ำและความร้อนสูง และมีความอ่อนไหวมาก การกระจายตัวของน้ำและความร้อนบนพื้นผิวโลกมีอิทธิพลต่อการกระจายตัวทางภูมิศาสตร์ของไม้ไผ่ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งอยู่ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทางตอนใต้ และได้รับผลกระทบจากการบรรจบกันของมรสุมมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดีย มีฝนตกชุกและความร้อนคงที่ เป็นสภาพแวดล้อมทางนิเวศน์ที่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของต้นไผ่ และยังเป็นศูนย์กลางของการจำหน่ายต้นไผ่ในโลกอีกด้วย
พื้นที่ป่าไผ่ในปัจจุบันในโลกมีพื้นที่ประมาณ 22 ล้านตารางเมตร การกระจายทางภูมิศาสตร์ของไม้ไผ่ในโลกสามารถแบ่งออกเป็นสามภูมิภาคหลักไม้ไผ่ ได้แก่ ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกไม้ไผ่ ภูมิภาคไม้ไผ่อเมริกัน และภูมิภาคไม้ไผ่แอฟริกา นักวิชาการบางคนยังระบุรายชื่อภูมิภาคแนะนำของยุโรปและอเมริกาเหนือแยกกัน [2] ไผ่โตเร็วมากหลังฝนตก
ดิน
ความต้องการดินของไม้ไผ่คือดินที่ลึกและอุดมสมบูรณ์ ดินที่มีความเป็นกรดเล็กน้อยซึ่งอุดมไปด้วยอินทรียวัตถุและแร่ธาตุ เนื่องจากลำต้นใต้ดินของไผ่ที่รวมตัวกันเป็นกอและผสมอยู่ในดินตื้น จึงเกิดหน่อในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง ไผ่ชนิดใหม่ไม่สามารถเรืองแสงได้เต็มที่ในปีเดียวกันและไม่สามารถทนต่อความหนาวเย็นและความแห้งแล้งได้ ดังนั้นโดยทั่วไปการเจริญเติบโตในภาคเหนือจึงถูกจำกัด และความต้องการดินก็สูงกว่าไม้ไผ่ที่กระจัดกระจายเช่นกัน
น้ำ
ความต้องการน้ำของไม้ไผ่มีทั้งน้ำที่เพียงพอและการระบายน้ำที่ดี